Gectigimiz hafta sonu, iki farkli organizasyon tarafindan yapilan, iki farkli yaris icin Bad Salzdetfurth’taydik. Cumartesi günü, 5 yarislik Orta Almanya Kupası serisinin (MDC) ilk ayağı kosuldu. (#1’in anlami da budur. Örnegin; her hangi bir yarisin sonuna #3 yazilirsa, bu, ayni adli veya ayni seviyeli yarislarin 3.sü anlamina gelir.) Almanya eyaletlerden olustugu icin her eyaletin veya bölgenin kendine ait bir kupa serisi ve sampiyonasi vardir, fakat bunlar uluslararasi Bundesliga yarislari kadar büyük olmayan, kücük capta yerel yarislardir.
Almanya’da yerel bir yarışa gittiğinizde, göreceğiniz en güzel şey, 3 yaşında, 5-10 yaşında küçücük, miniminnacık çocukların yarışması ve ailelerinin kenardan onlarla birlikte koşmasıdır. Bebecik, küçücük çocuklar düşüyor, kalkıyor, çamura bulanıyor, tırmanışta devam edemeyip hemen bisikletten inip düse kalka koşuyorlar. O kadar küçük ve güzeller ki… 9-12 yaş grubunda ise müthiş bir çekişme var. Hırsları inanılmaz.
Dönelim benim yarışıma… Scott-Mio Wildschönau takım menajerimiz Thomas Schröder ve takımdan bir kaç kişiyle ilk buluşmamızdı. Onları daha önceden tanıyordum ama şu an arkadaşlarımla aynı takımdaydık. Buluşacağımız için hepimiz çok mutluyduk ve sabah onları gördüğümde bunu bir kez daha farkettim. Harika bir sıcaklıkla karşılandım. Eee ben de zaten o sıcaklık fazlasıyla vardı. 🙂 Sonunda bir araya gelmiştik işte. Kayıt işlemlerinden sonra parkurda bir tur attık. Bir gün önceden hiç durmadan yağan yağmur parkuru ağırlaştırmış ve çamur bir çok yeri sürülmesi imkansız hale getirmişti ve bana göre hava çok soğuktu.
Saat 12.50’de başlangıç çizgisinde yerimizi aldık ve 13.00’de çıkış işaretiyle birlikte çok hızlı bir atakla yarış başladı, upps, hayir ben baslayamamistim. O da ne? Pedali tutturamamis ve gerilerinde kalmıştım. Neyse ki hemen grubu yakaladım. Çok hızlı, tekniği zor olmayan, inişli-çıkışlı, dinlenme fırsatı vermeyen ve sürekli yüksek nabız gitmek zorunda bırakan bir parkurda, ilk iki tur çok zor geçti. Bogazimin yirtildigini hissediyor ve cigerlerimden kan tadı alıyordum. Cok istememe ragmen bir türlü tempomu arttiramadim. Fakat 3. turun ortasından itibaren ısındım ve tempom artmaya basladi. Daha iyi hissediyordum. Elimden geldigince kendimi zorlayarak bu yarisi iyi bir antrenmana dönüstürmeye ve bisikletimi teknik olarak denemeye calistim. Fakat maalesef tur yemeden yarisi bitirmek icin yeteri kadar hizli degildim. 60 dakikalik yarışı 6. sırada tamamladım. Dünya Kupalarında yarışan biri olarak sonuçtan pek memnun olmasam da şu anki durumumda bu yarış benim için süper bir antrenman oldu. Yarın aynı parkurda farklı bir yarış var. Orada daha iyi olmayı umuyorum.
Sevgilerimle…